De Dates!

Na een heerlijk weekje vakantie, was het dan zover. Zaterdag 10 mei… Vandaag zou Kobus op bezoek komen voor de eerste Date.
Ik moet zeggen, ik was toch wel gespannen! Snapt Zoë wat ze moet doen?? Normaal gaat ze op de grond liggen,… Dat is nu natuurlijk niet de bedoeling!
Zou ze Kobus toch wel toelaten??? Straks vinden ze elkaar helemaal niet leuk…

De voordeurbel ging en Zoë sprintte naar vore, op haar favoriete uitkijkplek op de bank zag ze Alex, Sanne en Kobus voor de deur staan. Ze ging helemaal los; Jippie! Bezoek voor mij!
Eenmaal binnen kreeg Kobus bijna niet de kans normaal de kamer in te lopen, Zoë wilde direct alle aandacht van hem! Nou, dat is al 1 zorg minder hihi.

Alex zei dat we ze beter buiten konden zetten, daar zouden ze de ruimte hebben om elkaar te leren kennen en dan tilt Kobus zijn pootje niet op tegen onze bank (markeren van zijn territorium)
Zo gezegd, zo gedaan, en een feest dat het buiten was! Snuffelen aan elkaar, tegen- op en over elkaar springen en Kobus overal zijn pootje optillen waar Zoë ooit geplast had.
Maarja… Zo worden er natuurlijk geen puppy’s gemaakt!

Ooit had ik het er met onze trainster op de behendigheid cursus erover; Hoe kun je nou toch zien dat ze er aan toe is om gedekt te worden?! Nou, zei Eveline toen, dat kun je wel zien hoor! Dan gaat die staart helemaal naar de zijkant. Inderdaad zeg! Je kunt ECHTWEL merken als een hond willig is!
Zoë duwt de godganse tijd haar kont in het gezicht van Kobus en als die dan interesse toont dan gaat de staart opzij en komt haar ‘pruim’ helemaal naar achteren… Dat is inderdaad een duidelijk sein van; Kom maar!... Ik citeer mijn moeder: Wat een vuil ding hahaha.
Maar hoe Zoë zich ook aanbood, Kobus had er niet zo heel veel interesse is.. Hij is er wel 2x kort opgeklommen maar was niet vast komen te zitten…
Ik had tot die tijd wel gelezen was ‘vast komen te zitten’ in moest houden maar ik kon me er niets bij voorstellen.. Dusja, wist ik veel omdat het nu al wel of niet gebeurt was..

Alex gaf aan dat wel nog vroeg waren in de vruchtbare periode, het kon zijn dat Zoë nog niet lekker genoeg rook. We spraken af dat hij de volgende dag weer zou komen om te kijken of we dan meer geluk zouden hebben.
Kobus en Zoë namen afscheid en wij gingen weer verder met wachten…

Zondag 11mei, de 10^e dag van Zoë haar loopse periode. Alex en Kobus stonden weer voor de deur en Zoë was nog wilder dan gisteren bij het zien van Kobus. Kobus had er, aan zijn trekgedrag, ook meer zin in. Dus hup, de tuin in!

Het leek wel een paringsdans die zich in de tuin afspeelde; ze sprongen tegen elkaar omhoog, voorpootjes om elkaar heen en springen door de tuin. Zoë duwde haar kont weer in Kobus zijn gezicht en dit keer vond Kobus het een stuk interessanter als gisteren! In spanning stonden wij achter de schuifpui te kijken, te kletsen en wat te drinken.
En deze keer was het raak, Kobus kwam vast te zitten in Zoë! Dat was voor beide wel even ‘schrikken’, ze hadden dit alle 2 nog nooit mee gemaakt.. En ik ook niet!
Samen met Alex ben ik naar buiten gelopen om zowel Kobus al Zoë vast te houden, ze gerust te stellen en te zorgen dat ze elkaar niet bezeren… Maar deze 2 hadden niet echt een geweldig moment uitgekozen! Het begon te regenen! Stonden we dan… Dave heeft een paraplu gepakt en boven ons gehad. Het moet er ongetwijfeld geweldig grappig uit hebben gezien; 3 mensen onder 1 paraplu waarvan er 2, 2 honden vasthouden die aan elkaar vastzitten!

Ik had al wel gelezen dat het een poos kan duren, dan ‘vast zitten’ maar dat je vooraf niet weet hoelang. Alex vertelde dat het bij kennissen van hem wel 1 ½ uur (!) had geduurd… Euhm…  Gelukkig bleek dat Zoë en Kobus hier niet zo lang voor nodig hadden. Na 20minuten gaf Kobus een gil en kwam hij los. Wat moeilijk lopen zonderde hij zich even af om bij te komen. Zoë was er al snel weer klaar mee en wilde spelen!
Na ze nog even samen buiten te hebben gelaten, zijn Alex en Kobus weer naar huis gegaan. Met de afspraak dat ze dinsdag nog 1x komen ‘voor de zekerheid’.

Yes! Een geslaagde dekpoging!! Ik was zo euforisch dat ik Dave een dikke High Five gaf. Maarja.. als snel realiseerde ik me dat ik nog 4 (!) weken moet wachten tot de echo gemaakt kan worden… Ooooh wat duurt dat nog lang!!!

Dinsdag 13 mei, de laatste date voor Zoë en Kobus. Alex, Sanne en Kobus kwamen aan, deze keer was Zoë HELEMAAL niet meer te houden! Kobus ook niet zei Alex, hij wist inmiddels al waar hij moest zijn hahaha.
Die twee weer te tuin in en nog voor ik Alex z’n koffie had kunnen geven was het al raak! Snelle vent zeg, die Kobus!
Alex en ik maar weer naar buiten om die twee te ondersteunen. Deze keer was het beter weer, dus konden ze er alle tijd voor nemen.
Iets korter al zondag, na 15minuten, kwam Kobus los.

Nu moet het goed zijn… Nouja, aan de denkpogingen zal het in ieders geval niet liggen! Nu maar hopen dat ze op de juiste tijd gedekt is, dat er eitjes vrij zijn gekomen…
4 hele weken wachten tot de echo… Jeetje….

Binnenkort meer over de aanloop naar de echo e.d.!