Het volgende bericht kregen wij uit Sommelsdijk, de avond nadat we Biggle thuisgebracht hebben.
Ik wilde jullie dit niet onthouden:
Wat een super lief verhaal!! Wij gaan waarschijnlijk de wekelijkse ritjes naar Dongen ook missen. Mitch z'n wekelijkse hamburgers bij de McDonald's. Het spelen met de pups. De lieve en warme ontvangsten door jullie. De vorderingen in de tuin. De pups die steeds meer ontwikkeling toonden.
Wanneer komt Biggle nou zeiden Mitch en Nikki steeds. En ja, vandaag. Eindelijk.
Wat een spanning gister bij Mitch. Buikpijn. Overgeven. Op zolder slapen bij papa en mama. Vanmorgen kwart over 6 wakker. Weer buikpijn. Om zeven uur klaarwakker. Douchen. Ontbijten. Wachten. Wachten. En ja, de bel. Zou het dan toch? Nee. Het eerste vriendje. Is ze er al. Nog niet. Kom om 1 uur maar weer kijken. Ja hoor. Biggle komt. Mitch pakt haar beet. Welkom Biggle. Snuffelen. Spelen. Drinken.
Doei Ilva. Doei Dave.
Bedankt voor de eerste liefdevolle stapjes in mijn leven. Ik ga bij de Vischjes wonen. Ik zal jullie missen. Ik hou jullie op de hoogte!! Bedankt!!! Liefs Biggle van de Visch!! En natuurlijk ook Nikki, Mitch, Andrea en Maurice!!
